معنی ساحل خانه در لغت نامه دهخدا

ساحل سرای. سرائی که در کنار دریا باشد. (ناظم الاطباء)

معنی ساحل خانه در فرهنگ لغت هوشیار

کنار کوی خانه ای که در کنار دریا باشد

معنی ساحل خانه - جستجوی لغت در جدول جو

ساحل خانه

لغت نامه دهخدا

ساحل خانه

فرهنگ لغت هوشیار

صاحب خانه

دارای خانه، مالک خانه

فرهنگ فارسی عمید

ساحل گاه

(حِ)

ساحل. کنار دریا. کنار رود:
ازین گردابه چون باد بهشتی
بساحلگاه قطب آورده کشتی.
نظامی.
رجوع به ساحل شود

لغت نامه دهخدا

صاحب خانه

(حِ نَ / نِ)

خانه خدا. میزبان. دیار. ابوالمثوی. رب البیت:
در آن خانه که آن شب بود رختش
به صاحب خانه بخشیدند تختش.
نظامی.
- امثال:
اگر میهمان یکی باشد صاحب خانه گاو میکشد، یا میزبان گاو میکشد، با کثرت سائلان و خواهندگان به تمام واجبات رادی و جوانمردی عمل نتوان کرد. (امثال و حکم ص 229)

لغت نامه دهخدا

اهل خانه

(اَ لِ نَ / نِ)

ساکنان خانه. اهل بیت: پیش از آنکه با اهل خانه سخنی گوید اهل او به مصلحتی در گنجینه درآمد. (انیس الطالبین ص 147).

لغت نامه دهخدا

مال خانه

(نَ / نِ)

خانه ای که مال و متاع در آن نهند. (آنندراج). بیت المال و خزانه و انبار. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نحل خانه

(نَ نَ / نِ)

کندوی زنبور. لانۀ زنبور عسل:
آنکه از نحل خانه گیرد شهد
بزند نحلش ارچه نگزاید.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

سلح خانه

(سِ لَ نَ / نِ)

خانه ای که سلاح در آن نگهدارند. (بهار عجم) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

یساول خانه

(یَ وُ نَ / نِ)

جای یساول. محل یساولان. (از یادداشت مؤلف). و رجوع به یساول شود

لغت نامه دهخدا

سلاح خانه

(سِ نَ / نِ)

جایی که سلاح جای دهند. انبار اسلحه. جایی که در آن تیغ و شمشیر و مانند آن و خنجر نگهدارند. (آنندراج). جبه خانه. اسلحه خانه. (ناظم الاطباء) : و اندر سلاح خانه اوچهارصد پاره جوشن بود. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی)

لغت نامه دهخدا

بابل خانه

(بُ نَ / نِ)

لولی خانه و خرابات. (آنندراج). فاحشه خانه و جنده خانه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا